اثرات اتفون بر توان باروری آزمایشگاهی و استرس اکسیداتیو در موش سوری ماده

زمینه و هدف: اتفون کنترل کننده موثر رشد گیاهی است که کیفیت محصول را بهبود می بخشد و احتمالا باعث اختلال در عملکرد سیستم تولیدمثل می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اتفون بر استرس اکسیداتیو و توان باروری آزمایشگاهی در موش سفید کوچک آزمایشگاهی است. روش بررسی: در این مطالعه ی تجربی، حیوانات به ۵ گروه تقسیم شدند؛ گروه کنترل (بدون دریافت هرگونه ماده)، شم (دریافت روزانه ی سرم فیزیولوژی به صورت خوراکی)، اتفون ۱ (دریافت روزانه ۱۹۲ میلی گرم بر کیلوگرم [A۱] به صورت خوراکی)، اتفون ۲ (دریافت روزانه ۲۴۰ میلی گرم در کیلوگرم به صورت خوراکی)، اتفون ۳ (دریافت روزانه ۴۸۰ میلی گرم در کیلوگرم به صورت خوراکی). در پایان دوره ی درمان ۲۸ روزه، تخمدان ها برای انجام لقاح داخل آزمایشگاهی از بدن خارج شدند. نشانگرهای استرس اکسیداتیو شامل مالون دی آلدئید (MDA) و ظرفیت آنتی اکسیدان کل (TAC) در نمونه های سرم خونی اندازه گیری شد. همچنین پارامترهای باروری شامل درصد اووسیت، درصد لقاح و کیفیت جنین ها بررسی شدند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و پس آزمون توکی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در گروه های تیمارشده با اتفون نسبت به گروه کنترل به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرد)۰۵/۰ (P<و میزان مالون دی آلدئید خونی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری یافت (۰۵/۰P<). همچنین درصد لقاح، درصد جنین های دوسلولی و بلاستوسیست ها در هر سه گروه دریافت کننده ی اتفون کاهش یافت. این کاهش در دز زیاد، متوسط و کم در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنی داری را نشان داد (۰۵/۰P<).  نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که تجویز خوراکی اتفون احتمالا با اثرگذاری بر سیستم استرس اکسیداتیو باعث ایجاد اثرات سوئی بر توان باروری و روند رشد جنین ها در موش سوری می شود.