اثربخشی بازی های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی بر خودتنظیمی، مسئولیت پذیری و دانش هیجانی در کودکان پیش دبستانی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 204
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRN-8-4_004
تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1401
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: رشد و تحول هیجانی- اجتماعی در دوره پیش دبستانی نقش مهمی در مهارت های تحصیلی و غیرتحصیلی در دوره پیش دبستانی و سایر دوره ها دارد. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی بازی های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی بر خودتنظیمی، مسئولیت پذیری و دانش هیجانی در کودکان پیش دبستانی انجام شد.
روش کار: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کودکان پیش دبستانی ناحیه ۴ شهر مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند. نمونه پژوهش ۴۸ نفر بودند که با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی با کمک قرعه کشی در دو گروه مساوی جایگزین شدند و گروه آزمایش ۲۰ جلسه ۴۵ دقیقه با روش بازی های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی آموزش دید و گروه کنترل در این مدت آموزشی دریافت نکرد. داده ها با سه خرده مقیاس خودتنظیمی، مسئولیت پذیری و دانش هیجانی از مقیاس ارزش های هیجانی- اجتماعی و تاب آوری برای کودکان پیش دبستانی گردآوری و با آزمون های خی دو، تی مستقل و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار SPSS-۲۵ تحلیل شدند.
یافته ها: یافته ها نشان داد که در مرحله پیش آزمون گروه های آزمایش و کنترل از نظر هیچ یک از متغیرهای خودتنظیمی، مسئولیت پذیری و دانش هیجانی تفاوت معنی داری نداشتند (۰/۰۵P>)، اما در مرحله پس آزمون از نظر هر سه متغیر مذکور تفاوت معنی داری داشتند (۰/۰۵P<). دیگر یافته ها نشان داد که مداخله به روش بازی های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی باعث افزایش معنی دار خودتنظیمی، مسئولیت پذیری و دانش هیجانی در کودکان پیش دبستانی شد (۰/۰۰۱P<).
نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده اثربخشی روش بازی های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی بر افزایش خودتنظیمی، مسئولیت پذیری و دانش هیجانی در کودکان پیش دبستانی بود. بنابراین، برای بهبود ارزش های هیجانی- اجتماعی کودکان پیش دبستانی می توان از روش بازی های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی در کنار سایر روش ها استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود حکیمی فریمانی
PhD Student, Department of Psychology, Bojnourd Branch, Islamic Azad University, Bojnourd, Iran
فریده حمیدی
Associate Professor of Psychology, Department of Educational Sciences, Faculty of Humanities, Shahid Rajaee Teacher Training University, Tehran, Iran fhamidi@sru.ac.ir
حسین اکبری امرغان
Assistant Professor, Department of Psychology, Quchan Branch, Islamic Azad University, Quchan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :