بررسی حقوقی احوال شخصیه در انجماد بدن و حیات دوباره

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تبیین حقوقی احوال شخصیه در انجماد بدن و حیات دوباره ، قصد دارد به این سوال که، وضعیت احوال شخصیه در انجماد بدن و حیات دوباره در حقوق چگونه است ؟ پاسخ دهد، روش تحقیق در این توصیفی - تحلیلی و با استناد به منابع و مآخذ دسته اول و معتبر و در نهایت توصیف و تحلیل داده های جمع آوری شده ،با کمک روش تحقیق علم حقوق می باشد. یافته های پژوهش در مورد احوال شخصیه در انجماد بدن و حیات دوباره در بین حقوقدانان نشان داد درباره ملاک مرگ و زندگی از منظر علم حقوق دو ادله موافقان و مخالفان وجود دارد. برخی معتقدند ملاک و معیار برای مرگ، تقریبا همیشه، توقف ضربان قلب است و برخی دیگر معتقدند ملاک مرگ مغزی شخص است. حقوقدانان با ملاک و معیار مرگ برای فرد کرایو شده با علم پزشکی مخالفت هستند، از نظر انها ملاک و معیار برای مرگ، توقف ضربان قلب است. این در حالی است که پزشکی امروز، ایست قلبی را مرگ قطعی نمی داند و تنها معیار و ملاک برای مرگ قطعی انسان، مرگ مغزی می داند. لذا آنچه که حقوقدانان در مورد انجماد بدن عنوان می دارند عدم جواز منجمد نمودن فرد می باشد. استدلال مخالفان این است که کرایونیک در حکم مرگ بوده و نمی توان انسان را از مرگ نهی کرد. از نظر حقوق برخی از احکام و احوال شخصیه فرد کرایو شده تابع فرد فوت شده می باشد از جمله وضعیت زوجیت همسر، ترکه به جای مانده، نفقه افراد واجب النفقه، حضانت اطفال ایشان ایجاد میکند. در خصوص ملاحضات کیفری باید گفت از نظر حقوقی چنین فردی را می توان انسانی دارای حیات مستقر با تمامی حقوق و تکالیف مشابه با سایرین دانست. چنانچه وضعیت خاص بیمار سرمازیست را مشابه با حیات غیرمستقر (در حکم مرگ) تصور نماییم، علاوه بر موسسه انجماد، تمامی متخصصان قسمت های مختلف اجرایی، شریک در قتل محسوب شده و قابل تعقیب خواهند بود.