تاثیر القای کبد چرب با تزریق استرادیول بر بیان ژن های مرتبط با مقاومت به انسولین در کبدمرغ های تخمگذار پس از اوج تولید

برای بررسی تاثیر کبدچرب بر مقاومت به انسولین در کبد مرغ­های تخم گذار آزمایشی با استفاده از ۸۰ قطعه مرغ تخم گذار سویه تجاری های لاین (w-۳۶) پس از اوج تولید (سن ۴۳ هفته) به مدت هشت هفته در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد (بدون تزریق) و گروه استرادیول (تزریق دو میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن استرادیول بنزوات) بود. تزریق استرادیول ۱۷ بتا به جهت القای بیماری کبد چرب، از هفته سوم آزمایش آغاز و سه بار در هفته و به مدت ۲۱روز انجام شد. خون گیری جهت بررسی غلظت تری گلیسرید، کلسترول و آنزیم­های آلکالین­فسفاتاز (ALP)، آسپارتات­آمینوترانسفراز (AST) وآلانین­آمینوترانسفراز (ALT) در انتهای آزمایش با استفاده از ۲۰ قطعه از هر تیمار انجام شد. در انتهای آزمایش پنج قطعه از هر تیمار انتخاب و کشتار شد سپس بافت کبد برای بررسی بیان ژن­های گیرنده انسولین (InR)، ناقل گلوکز شماره ۱ (Glut۱)، پروتئین تنظیم کننده انتقال استرول (SREBP۱)، کیناز ۱ریبوزمی S۶ (S۶K۱)، هدف راپامایسین (TOR)، پروتئین O۱ جعبه (FOXO۱) استفاده شد. نتایج نشان داد تزریق استرادیول سبب ایجاد کبد چرب شد و در این مرغان غلظت  پلاسمایی تری گلیسرید، کلسترول و فعالیت AST، ALT و ALP افزایش یافت. در مرغان مبتلا به کبد چرب بیان ژن­های FOXO۱  (۱/۴ برابر)، TOR (۹/۳ برابر)، S۶K۱ (۳/۳ برابر) افزایش یافت و بیان ژن­های InR (۶/۴ برابر) و Glut۱ (۵/۷ برابر) کاهش یافت. به­طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد القای کبدچرب در مرغان تخم گذار پس از اوج سبب افزایش بیان ژن­های مرتبط با مقاومت به انسولین شد.