کارکرد مراکز دعانویسی: تفحصی در دینداری عامیانه

این پژوهش به بررسی مراکز دعانویسی به عنوان یکی از اشکال و بازنمودهای دین عامیانه در شهر نهاوند پرداخته است. هدف اصلی تحقیق تبیین کارکرد مراکز دعانویسی در جامعه ی کنونی ایران است. بدین منظور باورها و مناسکی که کنشگران میدان بدان پایبند هستند مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس متناسب با مسئله و پرسش اصلی پژوهش حاضر از استراتژی استفهامی استفاده شده است و تکنیک گردآوری اطلاعات عبارت اند از: مشاهده مشارکتی و مشاهده غیرمشارکتی. از سوی دیگر دو رویکرد نظری تئودور آدورنو و پیر بوردیو که تشخیص داده شده می توانند برخی از وجوه مسئله ی مورد بررسی را تشریح کنند، به کار گرفته شده است. بر اساس داده های حاصل از پژوهش، یکی از مهمترین کارکردهای مراکز دعانویسی تثبیت افراد در وضعیت اجتماعی و اقتصادی کنونی شان و همنوا ساختن آنها با شرایط جامعه است و این امر را به واسطه ی کنترل اجتماعی افراد با ارائه ی یک ایدئولوژی وابستگی محقق می سازند.