اثر نیتروکسین و ورمی کمپوست بر صفات مورفولوژی و بیوشیمیایی تمشک سیاه (Rubus sp.)

برای بررسی اثر نیتروکسین و ورمی کمپوست بر خصوصیات کیفی و عملکردی تمشک سیاه، آزمایشی صورتبه فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در بسترهای گلدانی انجام شد. فاکتور اول میزان درصد کود ورمی کمپوست در پنج سطح ۰)، ۱۰، ۲۰، ۳۰ و (۴۰ و فاکتور دوم سطح تلقیح و عدم تلقیح با نیتروکسین (Ni) بود. نتایج نشان داد که تیمارها اثر معنی داری بر صفات مورد بررسی داشتند، به طوریکه بالاترین تعداد میوه و عملکرد در ورمی کمپوست ۲۰ درصد، بیشترین طول میوه ۱/۶۲) سانتیمتر) در ورمی کمپوست ۱۰ درصد و تلقیح نیتروکسین و بیشترین قطر میوه در ورمی کمپوست ۳۰ درصد و حاصل گردید. همچنین در پارامترهای بیوشیمیایی کاربرد ورمی کمپوست ۱۰ درصد بیشترین مواد جامد محلول را به دنبال داشت. کاربرد نیتروکسین به همراه ورمی کمپوست ۳۰ درصد بیشترین ویتامین ث را به همراه داشت. به طور کلی نتایج نشان داد که کاربرد ورمی کمپوست در سطوح ۲۰ تا ۳۰ درصد بهترین اثر را بر صفات کمی و کیفی تمشک سیاه داشته و نیتروکسین نیز میتواند اثر منفی مقادیر بالای ورمی کمپوست را کاهش داده و موجب افزایش اثر ورمی کمپوست بر گیاه تمشک شود.