نسبت فضا و مکان در آثار معماری با تکیه بر اندیشه های لئون باتیستا آلبرتی و آندرا پالادیو

دو مفهوم فضا و مکان از مفاهیم پیچیده در معماری هستند که هنوز بر سر تعریف آنها اجماع نظر وجود ندارد و برای یافتن پاسخ به پرسش های متعدد ذهن خلاق، باید از مباحث بنیادین و ریشه ای علم معماری مدد جست. هدف پژوهش حاضر بررسی نسبت فضا و مکان در آثار معماری با تکیه بر اندیشه های لئون باتیستا آلبرتی و آندرا پالادیو است. نوع پژوهش حاضر مروری و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است. براساس اندیشه های آلبرتی نسبت فضا و مکان در معماری بستگی به تسطیح خطوط خارجی اجسام موجود در فضا بر روی یک صفحه تصویر دارد که به کمک مخروط دیدی که از چشم آغاز شده و تا جسم روی صفحه امتداد می یابد. از دیدگاه آندرا پالادیو نیز نسبت فضا و مکان در آثار معماری با تکیه بر تجملات است که در آنها استفاده از عناصر حجمی و فیزیکی کلاسیک، با تقارنی خاص به چشم می خورد.