نقش سرمایه اجتماعی بر گرایش ساکنان به حفاظت از محیط زیست شهری، (مطالعه موردی: شهر نور)

سطح بالای سرمایه اجتماعی با کاهش هزینه های فعالیت های جمعی همکاری بین افراد را تسهیل می کند و مردم بیشتر در فعالیت جمعی شرکت می کنند. در نتیجه فعالیت های فردی و خصوصی که دارای اثرات منفی زیست محیطی می باشد را کمتر انجام می دهند. به عنوان نمونه، سرمایه اجتماعی، همبستگی مثبت و قوی با رفتارهای مسولانه نسبت بع محیط زیست داد. این رابطه قوی بین میزان سرمایه اجتماعی افراد (اعتماد نهادی، اعتماد عمومی، مشارکت اجتماعی، امنیت اجتماعی و عضویت مدنی) با رفتارهای مسولانه آنان نسبت به محیط زیست حاکی از این است که هنجارهای اعتماد و مشارکت و همچنین احساس امنیت بر کنش اجتماعی افراد نسبت به محیط طبیعی پیرامون خود تاثیر به سزایی دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر گرایش ساکنان به حفاظت از محیط زیست شهری (مطالعه موردی: شهر نور) می باشد جامعه آماری تحقیق شهروندان و مدیران شهری در شهر نور می باشند. جامعه نمونه از طریق نمونه گیری تصادفی ۳۸۳ نفر از شهروندان شهر نور و ۴۲ نفر از مدیران شهری نور انتخاب شده اند. روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی و ماهیت آن کاربردی می باشد. روش گردآوری اطلاعات به دو صورت کتابخانه و میدانی می باشد در روش میدانی ابزار گردآوری از طریق پرسشنامه تهیه شده است و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون اسپیرمن و آزمون پیرسون استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در فرضیه اول بین سرمایه اجتماعی در شهر نور و گرایش ساکنان به حفاظت از محیط زیست شهری رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.