بررسی لزوم توجه به نگرش مردم نسبت به کمبود آب در اجرای طرح های انتقال آب بین حوضه ای

آب، سرآغاز حیات و جز اصلی تمام موجودات زنده است. تامین آب برای بخش های مختلف اعم از کشاورزی، شرب و صنعت یکی از دغدغه های اساسی همه جوامع است. با رشد افزون جمعیت، این ماده حیاتی، روز به روز کمیاب تر شده و باید به فکر راهکارهای جدید در جهت تامین آب سالم و کافی بود. کشور ما با متوسط بارندگی سالانه 250 میلی متر، از مناطق خشک جهان محسوب می شود و از قدیم الایام، هموطنان ما در جهت حفظ این ماده ارزشمند، گام های مهمی برداشته اند. علاوه بر مدیریت مصرف آب، طرح هایی نیز در راستای مدیریت و افزایش عرضه آب در کشور انجام می شود که یکی از انواع آن، پروژه های انتقال آب بین حوضه ای است. این پروژه ها به عنوان کارهی بزرگ عمرانی به حساب می آیند، اما نباید نقش ابعاد فرهنگی را در آن ها نادیده گرفت. در این مقاله سعی شده تا با اشاره به برخی نمونه های انتقال آب و نتایج آن ها، لزوم توجه بیشتر را به بخش های فرهنگی این حوزه، بیان نماییم؛ بطوریکه در صورت عدم توجه به زیر ساخت های فرهنگی، ممکن است طرح های انتقال آب، سبب ایجاد تصور اشتباه در مردم نسبت به عدم محدودیت آب شده و موفقیت اینگونه طرح های را کاهش دهد.