تاثیر مصرف سیلیبوم ماریانوم همراه با یک دوره تمرینات فزاینده بر پاسخ اکسیدانی به یک جلسه تمرین حاد در کشتی گیران جوان

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی شدید موجب تولید رادیکال های آزاد و آسیب های ناشی از استرس اکسایشی می شود. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مصرف سیلیبوم ماریانوم همراه با یک دوره تمرینات فزاینده بر پاسخ اکسیدانی به یک جلسه تمرین حاد در کشتی گیران جوان انجام شد. روش بررسی: ۲۰ نفر از کشتی گیران خوب تمرین کرده، پس از اخذ رضایتنامه کتبی به صورت تصادفی به دو گروه تمرین با مکمل سیلیبوم ماریانوم و تمرین با دارونما تقسیم شدند. گروه مکمل سیلیبوم ماریانوم سه بار در روز با دوز ۳۰۰ میلی گرم به مدت چهار هفته مکمل دهی شدند. خون گیری قبل و بلافاصله بعد از یک جلسه تمرین یکسان قبل از مکمل دهی و یک ماه پس از آن انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های مکرر و نیز از آزمون t مستقل استفاده گردید. یافته ها: از نظر بین گروهی، مقادیر سوپراکسید دیسموتاز قبل از تمرین و پس از مکمل دهی (۰۳۲/۰=P) و بلافاصله پس از تمرین و پس از مکمل دهی (۰۰۲/۰=P) در گروه سیلیبوم ماریانوم افزایش معناداری داشت. همچنین کاهش معناداری در مقادیر مالون دی آلدهید قبل از تمرین و پس از مکمل دهی (۰۰۱/۰=P) و بلافاصله بعد از تمرین و پس از مکمل دهی (۰۰۱/۰=P) در گروه سیلیبوم ماریانوم وجود داشت. علاوه براین، مقادیر آنتی اکسیدان تام قبل از تمرین و پس از مکمل دهی (۰۰۱/۰=P) و بلافاصله بعد از تمرین و پس از مکمل دهی (۰۰۸/۰=P) در گروه سیلیبوم ماریانوم افزایش معناداری داشت. با توجه به آزمون تحلیل واریانس با اندازه های مکرر، میانگین مقدار مالون دی آلدهید در گروه سیلیبوم ماریانوم کمتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری: می توان گفت مصرف مکمل سیلیبوم ماریانوم در ورزش های فزاینده سبب کاهش شاخص های اکسیدانت و افزایش شاخص های آنتی اکسیدان می شود.