بررسی موانع ارتقاء زنان در عرصه مدیریت ستادی (مورد مطالعه: آموزش و پرورش استان گیلان)

هدف از این پژوهش بررسی موانع ارتقاء زنان در عرصه مدیریت (مورد مطالعه: آموزش و پرورش استان گیلان) که عمده ترین موانع موجود برای حضور زنان در عرصه مدیریت ستادی ، پنج عرصه اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی ، بیولوژیکی و سیاسی می باشد. روش: روش پژوهش در این تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ گردآوری داده ها، پیمایشی توصیفی و به لحاظ زمانی، مقطعی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت است از کلیه شاغلان مناطق و نواحی آموزش و پرورش استان گیلان در سال ۱۳۹۷ اشتغال داشته اند شامل می شود. بنابراین تعداد ۱۵۰ نفر در پژوهش مشارکت داده شدند و ۱۰۷ پرسشنامه صحیح گردآوری شد. پرسشنامه محقق ساخته ای که از پژوهش مشبکی و اسدی فرد (۱۳۸۹) حاوی ۲۹ سوال بود اقتباس شده است و دارای پنج خرده مقیاس موانع اقتصادی، موانع اجتماعی، موانع فرهنگی، موانع سیاسی، موانع بیولوژیکی است. ضریب آلفای کرونباخ برای آن ۸۱/۰=α به دست آمد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که از بین موانع موجود مولفه موانع اقتصادی با میانگین رتبه ۴۴/۳ بالاترین میزان و مولفه بیولوژیکی با میانگین رتبه ۷۷/۲ کمترین میزان بدست آمده است. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که حضور زنان در پستهای مدیریتی موجب بهبود عملکرد مدیریت کشور و سازمانها میشود. به این دلیل که قابلیتهای مدیریتی تا حدودی به طور مساوی بین مردان و زنان توزیع شده است و یا به عبارتی این موهبت الهی در هر دو گروه تقریبا به طور یکسان هدیه شده است. از این رو، عدم تامین شرایط یا فرصتهای مناسب برای ارتقای زنان مستعد به مشاغل مدیریتی، موجب عدم استفاده حدود نیمی از ظرفیتها و استعدادهای در دسترس می شود.