بررسی فراوانی بیوتایپ های هموفیلوس انفلوانزه، اهمیت کلینیکی و ارتباط آن با نوع بیماری

زمینه و هدف: هموفیلوس انفلوانزه، عامل عفونت های گوناگونی هم­چون مننژیت، اپی گلوتیت، پنومونی، سلولیت، باکتریمی، آرتریت عفونی و عفونت ملتحمه چشم است. این باکتری به هفت بیوتایپ بر اساس سه تست ایندول، اورآز و دکربوکسیلاسیون اسیدآمینه اورنیتین تقسیم می شود. این بررسی، به دلیل ارتباط بیوتایپ ها با عفونتی خاص و هم­چنین الگوی مقاومت ضدمیکروبی انجام گرفت که با تعیین میزان شیوع و بیوتایپ هموفیلوس انفلوانزه ارتباط آن با نوع عفونت ایجاد شده نیز بررسی می­گردد. روش بررسی: در بررسی ۱۸ ماهه از فروردین ۱۳۸۴ لغایت مهرماه ۱۳۸۵ تمام نمونه های کلینیکی که امکان جداسازی هموفیلوس وجود داشت، بر روی محیط های استاندارد شده شکلات­آگار و بلادآگار به همراه کشت خطی استافیلوکک ارئوس کشت گردیدند. انواعی که پدیده ساتلیتیسم را نشان دادند، از نظر تولید ایندول، اورآز و دکربوکسیلاسیون اورنیتین برای تعیین بیوتایپ بررسی شدند. یافته ­ها: از ۲۴ نمونه هموفیلوس انفلوانزه جدا شده از نمونه های کلینیکی ۱۱ مورد از چشم، ۱۱ مورد از سینوس، ۱ مورد از مایع نخاع و ۱ مورد از خون جدا شد. نمونه های سینوسی به بیوتایپ III، نمونه های جدا شده از چشم ۶ مورد بیوتایپ II و ۵ مورد به بیوتایپ III تعلق داشت. انواع جدا شده از مایع نخاع و خون از نوع بیوتایپ I بودند. سایر بیوتایپ ها جدا نگردیدند. نتیجه­ گیری: نتایج این مطالعه حاکی از آن است  که بیشتر بیوتایپ های جدا شده از چشم از نوع II و III بودند و هم­چنین در مورد سینوزیت نیز انواع جدا شده به بیوتایپ III تعلق داشتند. زمینه و هدف: هموفیلوس انفلوانزه، عامل عفونت های گوناگونی هم­چون مننژیت، اپی گلوتیت، پنومونی، سلولیت، باکتریمی، آرتریت عفونی و عفونت ملتحمه چشم است. این باکتری به هفت بیوتایپ بر اساس سه تست ایندول، اورآز و دکربوکسیلاسیون اسیدآمینه اورنیتین تقسیم می شود. این بررسی، به دلیل ارتباط بیوتایپ ها با عفونتی خاص و هم­چنین الگوی مقاومت ضدمیکروبی انجام گرفت که با تعیین میزان شیوع و بیوتایپ هموفیلوس انفلوانزه ارتباط آن با نوع عفونت ایجاد شده نیز بررسی می­گردد. روش بررسی: در بررسی ۱۸ ماهه از فروردین ۱۳۸۴ لغایت مهرماه ۱۳۸۵ تمام نمونه های کلینیکی که امکان جداسازی هموفیلوس وجود داشت، بر روی محیط های استاندارد شده شکلات­آگار و بلادآگار به همراه کشت خطی استافیلوکک ارئوس کشت گردیدند. انواعی که پدیده ساتلیتیسم را نشان دادند، از نظر تولید ایندول، اورآز و دکربوکسیلاسیون اورنیتین برای تعیین بیوتایپ بررسی شدند. یافته­ ها: از ۲۴ نمونه هموفیلوس انفلوانزه جدا شده از نمونه های کلینیکی ۱۱ مورد از چشم، ۱۱ مورد از سینوس، ۱ مورد از مایع نخاع و ۱ مورد از خون جدا شد. نمونه های سینوسی به بیوتایپ III، نمونه های جدا شده از چشم ۶ مورد بیوتایپ II و ۵ مورد به بیوتایپ III تعلق داشت. انواع جدا شده از مایع نخاع و خون از نوع بیوتایپ I بودند. سایر بیوتایپ ها جدا نگردیدند. نتیجه­ گیری: نتایج این مطالعه حاکی از آن است  که بیشتر بیوتایپ های جدا شده از چشم از نوع II و III بودند و هم­چنین در مورد سینوزیت نیز انواع جدا شده به بیوتایپ III تعلق داشتند.