مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی با روش گشتالت و روانشناسی مثبت بر بهزیستی روان شناختی زنان مبتلا به سرطان ریه

زمینه و هدف: با توجه به مطالب بیان شده در متون علمی پزشکی، سرطان ریه یکی از علل مهم مرگ ومیر در بین زنان است که این موضوع در ایران بیشتر صدق می کند و باعث افت عملکرد زنان در خانواده می شود. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مشاوره گروهی با روش گشتالت و روانشناسی مثبت بر بهزیستی روان شناختی زنان مبتلا به سرطان ریه و مقایسه نتایج آن ها با یکدیگر صورت گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است که با طرح پیش آزمون - پس آزمون انجام شد. جامعه آماری از بخش انکولوژی بیمارستان ولیعصر (عج) شهرستان قم، به صورت دردسترس و تصادفی انتخاب گردید. در این پژوهش، نمونه ها به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند و برای هریک از گروه های مداخله و کنترل، ۱۰نفر در نظر گرفته شد که به طورکلی حجم نمونه، ۳۰ نفر محاسبه گردید. طبق اصول روان درمانی، پروتکل های روان شناسی مثبت و گشتالت درمانی اجرا و جهت سنجش تاثیر این دو رویکرد، از پرسشنامه بهزیستی روان شناختی استفاده شد. داده ها به کمک آزمون کواریانس چندمتغیره تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی نمونه ها، ۲/۱۲±۵۰/۴۱ سال بود. همچنین بین اثربخشی مشاوره گروهی با روش گشتالت درمانی و روانشناسی مثبت نگر، بر بهزیستی روان شناختی در زنان مبتلا به سرطان ریه، تفاوت وجود داشت (۰۰۱/۰=p). درمجموع با کنترل اثر پیش آزمون، تفاوت معنی داری بین گروه ها ازنظر متغیر «بهزیستی روان شناختی» مشاهده شد. از بین ۶ متغیر، تنها در ۴ متغیر «پذیرش خود» (۰۰۴/۰=p)، «رابطه مثبت با دیگران» (۰۰۲/۰=p)، «زندگی هدفمند» (۰۰۲۱/۰=p)و «رشد شخصی» (۰۰۱/۰=p)، تفاوت معنی داری بین گروه ها وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون، بین گروه ها ازنظر متغیر «بهزیستی روان شناختی» تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین روان درمانی مثبت، اثربخشی بالا و معنی داری داشته و گشتالت درمانی نیز دارای اثربخشی پایین و بدون معنا می باشد؛ بنابراین اثربخشی روان درمانی مثبت بیشتر از گشتالت درمانی است.