شیوع فرسودگی تحصیلی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، سال ۱۳۹۴

زمینه و هدف: فرسودگی تحصیلی تحت عنوان احساس بی کفایتی و خستگی ذهنی که دانشجویان در مقابل استرس مزمن ناشی از فقدان منابع لازم جهت حمایت از خود نشان می دهند، تعریف می شود. این مطالعه با هدف تعیین فرسودگی تحصیلی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی، ۲۲۳ دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران به روش سهمیه ای و نمونه گیری در دسترس، انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، تحصیلی و سیاهه فرسودگی تحصیلی برسو بود. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل، واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی به شیوه گام به گام آنالیز شدند. یافته ها: در این مطالعه، اکثریت دانشجویان (۳/۷۱%)، فرسودگی تحصیلی متوسطی را گزارش کردند. تاهل، سن، معدل، علاقه به رشته، اشتغال و ترم تحصیلی از عوامل مرتبط با فرسودگی تحصیلی دانشجویان بود. با وارد شدن متغیرهای اصلی و زمینه ای به مدل رگرسیون خطی به روش گام به گام، علاقه دانشجو به رشته تحصیلی قبل از ورود به دانشگاه و نمره معدل، تبیین کننده فرسودگی تحصیلی شناخته شدند که این متغیرها توانستند ۱۳% از تغییرات فرسودگی تحصیلی را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: با توجه به نقش بارز علاقه به رشته تحصیلی در بروز فرسودگی تحصیلی دانشجویان پرستاری، شناسایی افراد علاقمند در هنگام جذب دانشجو و ارائه راهکارهایی که بتواند در معرفی و ارتقای جایگاه واقعی رشته پرستاری از نظر حرفه ای، معنوی و مادی موثر واقع شود در افزایش اقبال عمومی به این رشته بسیار حایز اهمیت خواهد بود.