همبستگی بین نگرش نسبت به امور مذهبی و افسردگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم، سال ۱۳۸۷

زمینه و هدف: امروزه افسردگی علت اصلی ناتوانی در سراسر دنیا محسوب می شود که شیوع آن در بین دانشجویان ۶۴-۱۰% گزارش شده است. پژوهش های مختلف بیان گر این مسئله می باشد که بهره جستن از رویکردهای مذهبی، نقش کارآمد و موثر در درمان اختلالات روانی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین همبستگی بین نگرش نسبت به امور مذهبی و افسردگی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی ۲۵۰ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم توسط ۳ پرسشنامه ی مشخصات دموگرافیک، افسردگی بک و نگرش نسبت به امور مذهبی، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای دو، من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح معنی داری ۰۵/۰P< تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: در این پژوهش ۸/۴۴% از نمونه های مورد مطالعه، بدون افسردگی، ۲/۳۷% افسردگی خفیف، ۸/۱۴% افسردگی متوسط، ۸/۰% افسردگی شدید و ۴/۲% افسردگی خیلی شدید داشتند. هم چنین بر اساس مقیاس مذهبی ۸۲% از نمونه های مورد مطالعه نگرش مثبت و ۱۸% دارای نگرش منفی بودند. بین افسردگی و نوع نگرش همبستگی معکوس و معنی داری مشاهده شد؛ به طوری که با افزایش نگرش مثبت، افسردگی نیز کاهش می یافت (۰۲/۰>P). نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت باورها و اعمال مذهبی در سلامت روان، استفاده از این ظرفیت ها در برنامه ریزی اقدام های بهداشت روانی به خصوص در مورد جوانان توصیه می شود.