حذف یونهای مزاحم قبل از عملیات الکترووینیگ جهت کاهش هزینه های استحصال مس اکسیدی

محلول PLS مس همان محلولی است که در مرحله الکترووینینگ مورد استفاده قرار میگیرد. محلول PLS مسدارای ناخالصیهایی از جمله آهن، منگنز، آلومینیوم و... میبا شد. ح ضور این سه یون در این محلول میتواند باعث کاهش بازده تولید و در صد خلوص مح صول می شود. یون آهن، باعث درگیری در واکنشهای پارازیتی، اکسید شدن فرو به فریک در آند و کاهش فریک در کاتد میشود. منگنز به صورت الکتروشیمیایی بر سطح آند نشسته و واکنش متقابل خورنده منگنز در الکترولیت رخ داد و سبب تسریع در خوردگی آند میگردد. در این تحقیق کارایی روش تبادل یونی و استفاده از جاذب سولفید کبالت در حذف یونهای مزاحم از محلول PLSمس معدن میدوک به کمک رزینهای تبادل یونی مورد بررسی قرار گرفت. برای تولید جاذب سولفید کبالت از اختلاط نیترات سدیم ۶ آبه، سولفید کبالت و آلومینیوم اکسید ا ستفاده گردید. کارایی جاذب به صورت انتخابی بود. برا ساس یافته های تحقیق به کمک جاذب سولفید کبالت، یون آلومینیوم پس از گذشت ۱۲ دقیقه و یون آهن پس از گذشت ۱۸ دقیقه از محلول حذف شدند، اما یون منگنز و کبالت همچنان در محلول باقی ماند. برای حذف یون های منگنز و کبالت از رزین های تبادل یونی استفاده گردید. این رزین ها شامل ۶ رزینPurolite.C۱۰۰، Purolite.C۱۵۰، Purolite. A۴۰۰، A-IRC۷۴۷، Dowex G۲۶H، Dowex ۲۱kxlt بود. پس از انجام آزمایشها مشخص گردید که دو رزین D-G۲۶H و D-۲۱KXLT عملکرد بهتری نسبت به سایر رزینها داشتند. با افزایش pH میزان جذب یونها نیز افزایش یافت. بهینه pH در بازه ۱/۸-۲/۲ بود. در مورد افزایشدما، نتیجه برعکس بود و با افزایش دما میزان جذب یون ها کاهش یافت. همچنین با افزایش زمان تماس میزان جذب یونها افزایش یافت. به گونه ای که پس از گذشت ۳۰ دقیقه بیش از ۹۰ درصد یونهای مزاحم جذب شدند. از اینرو استفاده از رزینها و جاذب رسوبی در حذف یونهای مزاحم به خوبی عمل کرد.