بررسی عملکرد روشهای تصمیم گیری چندمعیاره در رتبه بندی عوامل موثر بر ریزش تونل

پروژه های تونلسازی و فضاهای زیرزمینی به جهت ارتباط این سازه ها با زمین، آبهای زیرزمینی و بسیاری از محدودیتهای اجرا در محیطی با عدم قطعیت بالا احداث میشوند. این عدم قطعیتها در بسیاری از موارد موجب ناپایداری، ایجاد خسارت و فعالیت تونل سازی را کاملا تحت تاثیر قرار داده یا حتی باعث ریزش تونل میشود؛ این امر رتبه بندی و ارزیابی پارامترهای موثر بر ناپایداری تونل را ایجاب میکند. با توجه به حیاتی بودن امر پایداری تونل ها و فضاهای زیرزمینی این پژوهش به دنبال ارائه یک روش تلفیقی برای تخمین اولویت بندی شاخصهای موثر بر ناپایداری و ریزش تونل با بهره گیری از روشهای تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) و بررسی عملکرد آن با نتایج بدست آمده از یک مطالعه جامع از ریزش تونلهای جهان در طی صدوپنجاه سال گذشته است. در این مقاله به دو روش فرایند تحلیل شبکه ای (ANP) و آزمایشگاه ارزیابی و آزمون تصمیم گیری (DEMATEL) فرایند ارزیابی، شناسایی وزنها و اولویت بندی شاخصها صورت پذیرفت.این پژوهش به وضوح نشان داد به کمک این روش، ناپایداریها با توجه به پارامترهای گوناگون، بهتر ارزیابی و در نتیجه واقع بینانه تر رتبه دهی میشوند.