ارزیابی درونی گروه بهداشت عمومی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: یکی از ضروریات پویایی نظام آموزشی، ارزیابی است. ارزیابی درونی، فرآیند به تصویر کشیدن وضعیت نظام دانشگاهی به وسیله اعضای خود نظام است. این مطالعه با هدف ارزیابی درونی گروه بهداشت عمومی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی در گروه بهداشت عمومی دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه مربوط به ارزیابی درونی گروه ها جمع آوری شد. یافته ها: در این مطالعه، پرسشنامه ها توسط ۸۰ نفر از دانشجویان، ۳۲ نفر از دانش آموختگان و ۶ نفر از اعضای هیئت علمی گروه بهداشت عمومی تکمیل گردید. از نظر توانمندسازی آموزشی، ۶/۶۶% از اعضای هیئت علمی، تسلط علمی در دروس نظری را نسبتا مطلوب گزارش کردند. ۷/۳۷% از دانشجویان، میزان تسلط علمی مدرس را مطلوب و ۸/۵۸% آنان نحوه ارزشیابی اساتید را نسبتا مطلوب توصیف کردند. ۸/۵۴% از دانش آموختگان نیز مهارت های کسب شده در دوران تحصیل را نامطلوب ارزیابی کردند. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت ارزشیابی آموزشی از جهت تعیین کیفیت، مواردی همچون اثربخشی و ارزش یک برنامه یا فرآیند، انجام ارزیابی به صورت مداوم و ارتقای کیفیت آموزشی به منظور اصلاح نقاط ضعف خود در حوزه های دارای وضعیت غیرمطلوب و نسبتا مطلوب، ضروری به نظر می رسد.