تاثیر سیتوتوکسیک متفورمین بر سلول های سرطانی دهانه رحم در مقایسه با سلول های غیرسرطانی کلیوی

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده اند داروهای ضددیابتی می توانند باعث مهار تکثیر سلول های سرطانی شوند. این مطالعه با هدف بررسی اثرات سیتوتوکسیک متفورمین بر سلول های سرطان دهانه رحم (Hela) در مقایسه با سلول های غیرسرطانی کلیوی(Hek۲۹۳)  انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی، سلو های سرطانی Hela و سلول های غیرسرطانی کلیویHek۲۹۳ ، از بانک سلولی انستیتو پاستور تهیه و به گروه های دریافت کننده متفورمین (با دوزهای ۰۰۱/۰، ۰۱/۰، ۱/۰ ، ۱ و ۱۰ میلی گرم برمیلی لیتر) و گروه شاهد تقسیم شدند. با استفاده از تست MTT، سیتوتوکسیک متفورمین بر رده سلولی مورد سنجش قرار گرفت. داده ها به کمک روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.  یافته ها: در مقایسه با گروه شاهد، مواجهه با سلول های Hela در غلظت های ۰۱/۰، ۱/۰، ۱ و ۱۰ میلی گرم برمیلی لیتر متفورمین سبب کاهش معنی دار زنده مانی شد، ولی مواجهه سلول های Hek۲۹۳ با غلظت های متفورمین، تغییر معنی داری در زنده مانی این سلول ها ایجاد نکرد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد مواجهه با متفورمین می تواند سبب کاهش زنده مانی سلول های سرطان دهانه رحم شود، اما سیتوتوکسیک اثر قابل توجهی بر سلول های غیرسرطانی ندارد. بر این اساس، استفاده از متفورمین در درمان و پیشگیری از سرطان دهانه رحم باید مورد توجه قرار گیرد.