تاثیر مشاوره فردی فعالیت فیزیکی مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر شاخص های قندخون در زنان مبتلا به دیابت بارداری: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

زمینه و هدف: انجام فعالیت فیزیکی، یکی از مداخلات ارزان و در دسترس در زمینه خودمراقبتی دیابت بارداری است. تغییر و اصلاح رفتارهای بهداشتی در افراد می تواند منجر به پیشگیری یا به تاخیر انداختن بیماری و عوارض آن گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مشاوره فعالیت فیزیکی مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر شاخص های قند خون در زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، تاثیر مشاوره مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر روی ۵۰ زن مبتلا به دیابت بارداری بررسی گردید. افراد واجد شرایط، به روش بلوک تصادفی شده به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند، سپس اندازه گیری شاخص های قندخون (قبل و بعد از مداخله) انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و تی زوجی آنالیز شدند یافته ها: در این مطالعه، میانگین قند خون ناشتا (۰۲۸/۰=p)، هموگلوبین A۱C (۰۰۸/۰=p)، قندخون ۲ ساعته (۰۰۲/۰=p) و تعداد دفعات بستری (۰۰۱/۰>p) در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش نشان داد و میانگین فعالیت فیزیکی در منزل (۰۰۱/۰>p)، حیطه های ورزشی (۰۰۱/۰>p)، حمل و نقل (۰۱۵/۰=p)، تمایل به فعالیت فیزیکی (۰۰۱/۰>p)، نگرش نسبت به فعالیت فیزیکی (۰۰۱/۰>p)، هنجارهای انتزاعی (۰۰۱/۰=p) و کنترل درک شده (۰۰۱/۰>p)، افزایش معنی داری داشت. نتیجه گیری: با توجه به اثرات مثبت مداخله در کنترل شاخص های قند خون، مشاوره فعالیت فیزیکی در زنان باردار، به خصوص با بهره گیری از تئوری آموزش بهداشت می تواند به عنوان یکی از راهکارهای موثر در کنترل دیابت بارداری در نظر گرفته شود.