تاثیر تزریق متامفتامین پس از دوره شیردهی بر تخمدان رت های بالغ

زمینه و هدف: متامفتامین یک داروی محرک سیستم عصبی مرکزی است که مصرف آن بین نوجوانان افزایش یافته است. در این تحقیق، اثرات متامفتامین بر ساختار بافت تخمدان در موش های صحرایی نابالغ بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۴۰ سر موش صحرایی ماده نابالغ نژاد ویستار پس از شیردهی به چهار گروه تقسیم شدند: گروه شاهد سرم فیزیولوژی و گروه های تیمار، متامفتامین را در دوزهای ۱، ۳ و ۵ میلی گرم برکیلوگرم به مدت ۱۰ روز به شیوه درون صفاقی دریافت کردند. پس از بلوغ، موش ها تشریح و تخمدان آن ها جدا شد. مقاطع بافتی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین - ائوزین از تخمدان تهیه و از نظر مورفولوژی بررسی گردید. در مقاطع بافتی تعداد فولیکول های اولیه در حال رشد، گراف، جسم زرد و سفید، شمارش و به روش آنالیز واریانس یک طرفه، بین گروه های مختلف مقایسه شدند. یافته ها: میانگین وزن موش ها و تخمدان پس از بلوغ در گروه های تیمار نسبت به گروه شاهد، اختلاف معنی داری نشان نداد. میانگین تعداد فولیکول های اولیه (در همه دوزها) و فولیکول های در حال رشد (دوز ۳ و ۵ میلی گرم برکیلوگرم) به صورت وابسته به دوز و به طور معنی داری کاهش یافت (۰۰۱/۰p<). میانگین تعداد فولیکول های گراف، جسم زرد و سفید نیز افزایش معنی داری (۰۰۱/۰p<) در گروه های تیمار ۳ و ۵ میلی گرم برکیلوگرم نسبت به گروه شاهد نشان داد. نتیجه گیری: احتمالا متامفتامین با تقلید از ترکیبات آمفتامینی طبیعی بدن، در ترشح و فعالیت GnRH اختلال ایجاد کرده و در نتیجه سبب بی نظمی در تعداد و رشد فولیکول ها در تخمدان می شود که احتمالا عدم بلوغ اووسیت ها و تخمک گذاری را نیز به همراه دارد.