تاثیر ۸ هفته تمرین هوازی بر سطوح کمرین و امنتین-۱ سرمی و مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن
محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، دوره: 11، شماره: 11
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 108
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MUQ-11-11_008
تاریخ نمایه سازی: 21 مهر 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: امنتین و کمرین، آدیپوکاین هایی هستند که عمدتا از بافت چرب ترشح می شوند. در پژوهش حاضر تاثیر ۸ هفته تمرین هوازی بر سطوح کمرین، امنتین سرمی و مقاومت به انسولین زنان دارای اضافه وزن بررسی گردید.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، ۲۱ زن دارای اضافه وزن از بین داوطلبین (با توجه به امکانات تحقیق)، انتخاب و به صورت هدفمند به دو گروه تمرین (۱۱ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل ۸ هفته (هفته ای سه جلسه تمرین هوازی) به صورت ۳۰ دقیقه دویدن با ۷۰ -۵۰% حداکثر ضربان قلب بود. در ۲ هفته اول با ۵۰%، ۲هفته دوم با ۶۰%، ۲ هفته سوم با ۶۵% و ۲ هفته آخر با ۷۰% ضربان قلب بیشینه اجرا گردید. ۴۸ ساعت قبل از شروع و ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، خونگیری انجام و سطوح کمرین، امنتین سرم و مقاومت به انسولین اندازه گیری شد. از آزمون آنالیز کوواریانس برای بررسی تفاوت بین گروهی استفاده گردید.
یافته ها: تغییرات سطوح کمرین سرم در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی داری نشان نداد (۱۴۶/۰p=)؛ درحالی که سطوح امنتین سرم در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی داری داشت (۰۰۱/۰p<). علاوه بر این، مقاومت به انسولین در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل بهبود یافت (۰۰۱/۰p<).
نتیجه گیری: به نظر می رسد این تمرینات در زنان دارای اضافه وزن، اثر بیشتری بر افزایش امنتین در مقایسه با کاهش کمرین داشته است، لذا این تمرینات می تواند روش تمرینی مناسب برای کاهش بیماری های مرتبط با چاقی باشد.
کلیدواژه ها:
Exercise ، Chemerin ، Omentin ، Insulin resistance ، Overweight. ، ورزش ، کمرین ، امنتین ، مقاومت به انسولین ، اضافه وزن.
نویسندگان
عبدالرضا کاظمی
Department of Sport Sciences, Faculty of Literature & Humanities, Vali-e-Asr University, Rafsanjan, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :