مقایسه تاثیر ساکشن داخل لوله تراشه به روش باز با دو سایز مختلف کاتتر ساکشن بر تغییرات ضربان قلب و فشارخون بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

زمینه و هدف: در ساکشن به علت تحریک سیستم سمپاتیک، بروز عوارضی چون تاکی کاردی، افزایش فشارخون یا به دلیل تحریک عصب واگ؛ برادی کاردی و افت فشارخون وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه تاثیر ساکشن داخل لوله تراشه به روش باز، با دو سایز مختلف کاتتر ساکشن بر تغییرات ضربان قلب و فشارخون بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی به صورت طرح پیش آزمون، پس آزمون با دو مداخله مقایسه ای و روش نمونه گیری تصادفی انجام شد. ۳۶ بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید بهشتی یاسوج در یک گروه تحت ساکشن با دو کاتتر سایز ۱۲ و ۱۴ قرار گرفتند. میزان تغییرات ضربان قلب و فشارخون (قبل، حین، ۵ دقیقه بعد و ۲۰ دقیقه بعد از ساکشن) ثبت گردید. برای مقایسه تغییرات ضربان قلب و فشارخون در مراحل مختلف ساکشن، از آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه، ضربان قلب در حین ساکشن با کاتتر ۱۴، افزایش بیشتری نسبت به کاتتر ۱۲ داشت و اختلاف معنی دار بود (۰۰۰/۰=p). افزایش در ضربان قلب تا ۲۰ دقیقه بعد از ساکشن نیز در کاتتر بزرگ بیشتر از کاتتر کوچک بود که اختلاف معنی داری را نشان داد (۰۰۰/۰=p). میزان فشارخون سیستولیک در کاتتر بزرگ بعد از ساکشن افزایش داشت که این اختلاف نیز معنی دار بود (۰۵۰/۰p=). میزان فشارخون دیاستولیک در ۵ دقیقه بعد از ساکشن، بیشترین افزایش را داشت، ولی بین هر دو کاتتر، اختلاف معنی داری وجود نداشت (۱۸۶/۰p=). نتیجه گیری: استفاده از کاتتر سایز کوچک در هنگام ساکشن کردن، به میزان کمتری ضربان قلب و فشارخون بیمار را افزایش می دهد.