بررسی ژن توکسین ۱ سندرم شوک توکسیک، در نمونه های بالینی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین به روش Multiplex PCR
محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 161
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MUQ-11-1_007
تاریخ نمایه سازی: 21 مهر 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: توکسین های تولیدشده به وسیله باکتری ها، یکی از شایع ترین مواردی است که می تواند در کنار سایر عوامل بیماری زای باکتریایی، باعث بروز یا تشدید بیماری شود. ازجمله بیماری های ایجادشده توسط توکسین های باکتریایی می توان به سندرم شوک توکسیک اشاره کرد. عامل تولید این توکسین ژن tst بوده که می تواند بین سویه های مختلف استافیلوکوک اورئوس به راحتی منتقل شود. در این مطالعه ژن توکسین ۱ سندرم شوک توکسیک در نمونه های بالینی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین به روش Multiplex PCR بررسی گردید.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، طی یک دوره ۹ ماهه، ۴۷۰ نمونه از بیماران بستری در بخش های مختلف و مراجعه کننده به مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهر زاهدان در سال ۱۳۹۴ جمع آوری شد. جداسازی و غربالگری اولیه سویه مقاوم به متی سیلین با استفاده از روش فنوتیپی انجام گرفت. از دیسک های اوگزاسیلین و سفوکسیتین استفاده گردید. بعد از جداسازی سویه های مقاوم، ژن های femA، mecA با روش ژنوتیپی و ژن tst با روش مولتی پلکس PCR بررسی شدند.
یافته ها: از ۱۷۰ ایزوله بالینی استافیلوکوک اورئوس، ۹۳ ایزوله از نظر فنوتیپی دارای مقاومت به متی سیلین بودند که از این میان، ۸۹ ایزوله دارای ژن mecA و ۱۴ ایزوله دارای ژن tst بودند.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد شیوع سویه های مقاوم به متی سیلین و سویه هایی که توانایی حمل ژن عامل TSST۱ را دارا هستند، در شهر زاهدان بالا بوده است. همچنین گردش این ایزوله ها در افرادی که سطح ایمنی ضعیفی دارند می تواند اثرات بسیار شدیدتری را از خود بر جای بگذارد.
کلیدواژه ها:
MRSA ، Enterotoxin ، Toxic shock syndrome toxin-۱ ، Staphylococcus aureus ، استافیلوکوک اورئوس ، توکسین۱ سندروم شوک توکسیک ، انتروتوکسین ، مقاومت به متی سیلین
نویسندگان
محمد بکائیان
Zahedan University of Medical Sciences
حامد طهماسبی
Department of Microbiology, Faculty of Medicine, Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran.
شهرام شهرکی زاهدانی
Zahedan University of Medical Sciences
جواد ادبی
Department of Microbiology, Faculty of Medicine, Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :