اثر بخشی مدل هیجان بر مبنای روان پویشی دوانلو بر خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی

هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی مدل هیجان برمبنای روان پویشی دوانلو بر خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی بود. روش: این مطالعه در زمره مطالعات نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه و پیگیری بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از بین دانشجویان دانشکده های توان بخشی و روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران در نیمسال دوم تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ که دارای نمره معدل (دو ترم متوالی) کمتر از ۱۲ بودند، تعداد ۴۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. سپس آن ها به صورت تصادفی به دو گروه ۲۰ نفری تحت عنوان آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری در پژوهش پرسشنامه خود تنظیمی ریان و کانل (۱۹۸۹)، نمره معدل تحصیلی و پروتکل محقق ساخته آموزش هیجان مبتنی بر روان پویشی دوانلو بود. داده های پژوهش با استفاده از واریانس اندازه های تکراری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مدل هیجان بر مبنای روان پویشی دوانلو بر تنظیم شناخته شده (۶۹/۴۴=F، ۰۰۱/۰=P)، تنظیم درون فکنی شده (۵۵/۵=F، ۰۲۵/۰=P)، انگیزش درونی (۵۵/۴۱=F، ۰۰۱/۰=P) و تنظیم بیرونی (۶۴/۴۵=F، ۰۰۱/۰=P) و همچنین معدل پیشرفت تحصیلی (۰۱/۳۲=F، ۰۰۱/۰=P) موثر است و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بود. (p<۰.۰۱). نتیجه گیری با آموزش و افزایش آگاهی افراد از احساس ها و اضطراب و مکانیسم های دفاعی می توان خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی در آنان را تقویت کرد.