تصفیه فاضلاب صنعتی و تولید بیوپلیمر با استفاده از ریزجلبک ها

امروزه آلودگی آب با فلزات سنگین و متالوئیدها به دلیل استفاده گسترده از آن ها در فناوری های مختلف و صنعتی یک مسئله زیست محیطی بزرگ است که نیاز به رفع فوری داشته و اثرات متعددی بر سلامت انسان و محیط دارند. علاوه بر این، در چارچوب مدیریت چرخه اقتصادی، بازیافت زباله های مبتنی بر فلزات و محصولات با ارزش افزوده بالا (VAPs) به دلیل کاهش ذخایر و منابع طبیعی آن ها و در نتیجه هزینه بالای آن ها، بسیار مورد توجه است. استفاده از ریزجلبک ها روشی کارآمد در فرآیندهای تصفیه آب است و مزایای متعددی مانند ترسیب کربن و فرصتی برای توسعه محصولات زیستی نوآورانه با کاربرد در صنایع مختلف دارد. با توجه به تطبیق پذیری آن ها، این موجودات فتوسنتزی می توانند در طیف وسیعی از فاضلاب ها، از جمله فاضلاب های کشاورزی، حیوانی، شهری و صنعتی رشد کنند و در عین حال مواد مغذی مانند نیتروژن و فسفر را به محصولات مفید تبدیل کنند و مشکل جدی بحران آب را مرتفع سازند. از طرفی زیست توده تولید شده در یک تصفیه-خانه فاضلاب می تواند برای تولید بیوپلیمر بکار رود و به استفاده گسترده از پلاستیک ها که طی سال ها، اثرات نامطلوب زیست محیطی عظیمی را در نتیجه انتشار (CO(۲ و تداوم مواد غیرقابل تجزیه در خاک و آب ایجاد کرده است، پایان بخشد. اگرچه استفاده از ریزجلبک برای پالایش فاضلاب های صنعتی مانند منابع پتروشیمی، هنوز در مراحل اولیه خود هستند ولی بایستی مطالعات گسترده تری صورت گیرد. بهینه سازی فناوری پالایش میکروجلبک ها و بازیافت آن ها در چرخه اقتصادی، اصلاح محیط زیست را نیز در پی خواهد داشت.