رابطه بین ملاک های همسرگزینی با احساس مثبت به همسر: نقش میانجی احساس انسجام و انعطاف پذیری خانواده

انتخاب همسر مناسب اساسی ترین تصمیمی است که همه ابعاد زندگی را تحت الشعاع قرار می دهد. باتوجه به اهمیت ازدواج و قوام و استحکام خانواده، پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین ملاک های همسرگزینی و احساس مثبت به همسر با نقش میانجی احساس انسجام وانعطاف پذیری خانواده انجام شده است. روش: نوع تحقیق کاربردی ، روش مورد استفاده توصیفی و تحلیلی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق را کلیه معلمان متاهل شهرستان زاهدان تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۲۵۸ نفر برآورد و با روش خوشه ای چندمرحله ای انجام شده است. برای گردآوری داده ها از روش تکمیل پرسشنامه اولویت بخشی ملاک های همسرگزینی، احساس مثبت به همسر و و احساس انسجام وانعطاف پذیری خانواده استفاده شده است. در نهایت جهت تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات از تحلیل عاملی و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد که انسجام خانواده باضریب ۲۴۱/۰ و همچنین انعطاف پذیری خانواده باضریب ۲۰۳/۰، نقش میانجی گری را در بین ملاک های همسرگزینی و احساس مثبت به همسر ایفا می کنند (p<۰/۰۵). از آنجایی که ضرایب پیش بینی کننده بیشتر از ۵/۰ هستند، لذا مدل از قدرت پیش بینی بالایی برخوردار است. بنابراین نتایج تحلیل همبستگی رابطه ی مثبت و معنادار میان شاخص های ملاک های همسرگزینی و احساس مثبت به همسر را با نقش میانجی احساس انسجام-وانعطاف پذیری خانواده تایید می نماید. از این رو پیشنهاد می گردد که نهادهای مسئول جهت تداوم زندگی زناشویی معلمان، آموزش این متغیرها را در دستور کار خود قرار دهند.