سازنده گرایی و چگونگی یادگیری در کودکان از دیدگاه مربیان پیش دبستانی: یک مطالعه کیفی

علاقه مندی های اخیر در رویکرد سازنده گرایی به عنوان یک نظریه یادگیری، دیدگاه ها و نظرات متفاوتی را در افرادی که به فرایند یاددهی-یادگیری می پردازند، به وجود آورده است. لذا هدف این مطالعه، بررسی دیدگاه مربیان پیش دبستانی با رویکرد سازنده گرایی در مورد یادگیری و گرایشات کلاسشان بود. این مطالعه یک پژوهش کیفی بوده که برای جمع آوری داده ها، از روش مطالعه گروه های کانونی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مربیان پیش دبستان شهر تهران در سال تحصیلی ۹۵-۹۴ بود که به وسیله نمونه گیری هدفمند و در دسترس تعداد ۹ تن از مربیانی که تحصیلات کارشناسی وکارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش آموزش پیش دبستان داشته و با نظریه سازنده گرایی آشنا بودند، انتخاب و در دو گروه کانونی قرار داده شدند. پس از یادداشت برداری و کدگذاری داده های بدست آمده از گروه ها، دیدگاه مربیان در پنج دسته شناختی- انفرادی، اجتماعی- فرهنگی، یادگیری از طریق فعالیت های ساخت یافته، یادگیری از طریق فعالیت های هدف-آزاد و یادگیری موقعیتی خلاصه شد. در نتیجه پیشنهاد شد که می توان به ترکیب این دیدگاه ها و نظرگاه ها در فرایند یاددهی-یادگیری پرداخت و انتظار داشت که به بهترین نحو شاهد حصول توسعه فردی فراگیران پیش دبستانی بود.