رابطه سبک دلبستگی با انگیزه پیشرفت و شادکامی دانش آموزان دختر مقطع اول متوسطه شهر مشهد

در نظام آموزشی یکی از مهمترین مشکلاتی که با آن مواجه هستیم، کاهش انگیزه پیشرفتمی باشد. انگیزه پیشرفت به عنوان یکی از پیش نیازهای اساسی یادگیری می باشد و برعملکرد دانش آموزان تاثیر دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک دلبستگی با انگیزهپیشرفت و شادکامی دانش آموزان دختر مقطع اول متوسطه شهر مشهد بود. پژوهش از نوعپژوهش های کمی و روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیهدانش آموزان دختر مقطع اول متوسطه ناحیه یک شهر مشهد بود. نمونه ای به حجم ۱۹۳نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. ابزار اندازه گیری پژوهش: ۱ . مقیاسدلبستگی بزرگسالان کولینز (۱۹۹۶)، ۲ . پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس (۱۹۷۷)، و۳ . پرسشنامه شادکامی آکسفورد (۱۹۸۹) بودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگیپیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام به کمک نرم افزار SPSS تحلیل شدند.نتایج نشان داد، بین سبکهای دلبستگی و انگیزه پیشرفت و نیز بین سبک های دلبستگیبا شادکامی دانش آموزان رابطه وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد، بر اساس مدل اولانگیزه پیشرفت و بر اساس مدل دوم شادکامی، به طور معناداری سبک دلبستگی ایمندانش آموزان را پیش بینی می کنند.