اثر بخشی آموزش هنرهای تجسمی بر سازگاری اجتماعی کودکان پیش ازدبستان ۴ تا ۶ ساله شهر ازنا

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش هنر در افزایش سازگاری اجتماعی کودکانپیش دبستانی ۴ تا ۶ ساله شهر ازنا در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ میباشد. از نوع نیمهآزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بوده است.به منظور اجرای پژوهش با استفاده از روش تصادفی از میان پیش دبستانی های آموزشو پرورش ازنا، دو پیش دبستانی انتخاب گردید. سپس ۴۸ نفر از کودکان (هر مرکز ۲۴ نفر)با استفاده از پرسشنامه مقیاس سازگاری دخانچی (۱۳۷۷) مورد ارزیابی قرار گرفتند. ۲۴نفر از کودکان درگروه آزمایش و ۲۴ نفر دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشدر طول ۱۴ جلسه ۴۵ دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند و به ۲۴ نفر دیگر به عنوانگروه کنترل هیچ نوع آموزشی در زمینه هنرهای تجسمی داده نشد. پس از آموزش، مجددااز هر دو گروه آزمایش و کنترل، آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده های به دست آمده ازآزمون شایپرو ویلک، ویلکاکسون ،آزمون من - ویتنی و آنالیزکواریانس استفاده شد. نتایجبدست آمده حاکی از آن است که متغییر سازگاری اجتماعی در دو گروه کنترل و آزمایشدارای تفاوت معنی داری است. آموزش هنرهای تجسمی میتواند در تغییر روند سازگاریاجتماعی این کودکان موثر واقع شود و لذا استفاده از از روش های آموزشی هنری به مراکزآموزشی و مربیان توصیه می گردد.