بررسی رابطه مهارت های ارتباطی و اضطراب کودکان مقطع ابتدایی در شهر کرمانشاه

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مهارت های ارتباطی و اضطراب کودکان مقطع ابتدایی در شهر کرمانشاه می باشد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کودکان مقطع ابتدایی (ناحیه ۲) شهر کرمانشاه در بازه سنی ۷ تا ۹ سال بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ۱۲۳ نفر و روش نمونه گیری تصادفی ساده است. روش گردآوری داده ها میدانی و ابزار موردنیاز پرسشنامه های چند بعدی اضطراب کودکان مارچ و همکاران و مهارت های ارتباطی محقق ساخته است. روش تجزیه و تحلیل داده ها آمار توصیفی و آمار استنباطی (همبستگی اسپیرمن) با استفاده از نرم افزار Spss۲۴ است. یافته ها نشان داد که بین مهارت های ارتباطی با اضطراب اجتماعی و اجتناب از آسیب ارتباط معنادار و معکوسی وجود دارد، اما ارتباط بین مهارت های ارتباطی با اضطراب جدایی و نشانه های جسمانی مورد تایید قرار نگرفت. نتایج حاکی از آن است که مهارت های ارتباطی می تواند بر اضطراب کودکان مفید واقع شود و روشی کارآمد جهت کنترل و کاهش اضطراب به شمار می آید.