امکان سنجی تحدید اختیارات سرپرست وزارتخانه ها در ایران

وزارت خانه از جمله نهادهایی است که به ارائه خدمت عمومی می پردازد و برای تحقق اصل استمرار خدمات عمومی در غیاب وزیر، نهاد سرپرستی وزارت خانه در ذیل اصل ۵۳۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پیش بینی شده است. این اصل تنها به مدت سرپرستی و نحوه انتخاب سرپرست اشاره کرده است و قوانین عادی نیز در خصوص اختیارات سرپرستان وزارت خانه ساکت اند. خصوصا اینکه نهاد سرپرستی، ماهیت و مبنای آن در نظام حقوقی ایران به طرز شفاف تبیین نشده است. تشکیک در این همانندی وظایف و اختیارات سرپرستان وزارتخانه و وزیر از آن جا نشات می گیرد که سرپرست وزارتخانه بر خلاف وزیر از مجلس رای اعتماد نمی گیرد و مستقیما در برابر مجلس پاسخگو نیست لذا ممکن است سرپرستان وزارتخانه در مدت کوتاه سرپرستی خود دست به اقدامات گسترده ای بزنند و تغییرات زیادی در وزارتخانه ایجاد کنند. در این نوشتار با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای با تبیین مفهوم، ماهیت و مبنای نهاد سرپرستی و بررسی همتای این نهاد در ایالات متحده آمریکا به این پرسش پاسخ داده شده است که آیا می توان محدودیت هایی برای سرپرستان وزارتخانه ها قائل شد یا خیر؟ به نظر می رسد در قوانین ایران محدویتی برای سرپرست وزارت خانه ها پیش بینی نشده است. ولی این موضوع مانع از این نمی شود که نمایندگان مجلس با توجه به صلاحیت عامی که در حوزه قانون گذاری دارند، به این موضوع ورود پیدا کنند. البته در خصوص قانون گذاری در این موضوع باید ملاحظاتی مدنظر قرار بگیرد که در پایان این مقاله به آن پرداخته شده است.