اندازه گیری و مقایسه جذب رطوبت بر روی جاذبهای جامد سیلیکاژل و زئولیت A۵

جداسازی بخار آب یکی از فرآیندهای مهم در صنایع پتروشیمی و پالایشگاه می باشد که در سالهای اخیر فرآیند جذب سطحی با توجه به توسعه این فرآیند و هزینه عملیاتی پایین مورد توجه قرار گرفته است .در طراحی و مدلسازی فرآیند جذب سطحی ، بررسی تعادلی جذب اجزاء بر روی جاذب کاربردی ضروری میباشد. در این مقاله ، عملکرد مدلهای لانگمویر و فرندلیچ برای پیشبینی جذب تعادلی در دماهای ۳۱۸، ۳۳۸ و ۳۶۳ درجه کلوین و فشارهای ۱۰، ۱۵ و ۴۰ کلیوپاسکال روی زئولیت و سلیکاژل مقایسه شده است . برای این منظور دادههای تجربی جذب سطحی تعادلی بخار آب به صورت تک جزئی توسط ایزوترمهای فرندلیچ و لانگمویر مدلسازی گردید.