عبدالمطلب، مدیری کارآمد در عصر جاهلیت و مربی شایسته پیامبر اسلام (ص)

یکی از شخصیت هایی که هنگام بحث از سیره پیامبر اسلام(ص)، به صورت بسیار برجسته ای مورد توجه قرار می گیرد، پدربزرگ ایشان، عبدالمطلب است. عبدالمطلب فرزند هاشم ابن عبد مناف بود که تحت سرپرستی عمویش مطلب تربیت یافت. عبدالمطلب سال ها در مکه زیست و پس از مرگ عمویش، تمام مناصبی که به صورت موروثی در خاندان آنان وجود داشت را به ارث برد. هدف از نگارش این مقاله، آن است که زوایای مختلف شخصیتی عبدالمطلب و علل شهرت وی در تاریخ، مورد بررسی قرارگیرد و به این سوال پاسخ داده شود که نقش مدیریتی عبدالمطلب، در حوادث مکه چه بوده و چه تاثیری در تربیت پیامبر(ص)، داشته است؟ عبدالمطلب به دلیل حسن مدیریت و شایستگی هایی که از خود نشان داد، در مکه به مقبولیت عمومی دست یافت. فرامین و توصیه های موثر وی به مردم مکه، برای درامان ماندن از شر سپاه ابرهه و علاوه برآن، نقش برجسته اش در احیای چاه زمزم، و سنت های حسنه ای که بنیان نهاد، سبب شد تا نامش بعنوان مدیری کارآمد، در حافظه تاریخ ثبت شود. تلاش های نیای ارجمند رسول خدا صلی الله، در رفع مشکلات مادی و گرفتاری های شخصی مردم، محدود نمی شد. او در زمینه اعتقادی، اخلاقی و فرهنگی نیز در برابر قومش، احساس مسئولیت می کرد. در این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از ابزار الکترونیکی و مطالعات کتابخانه ای، به بررسی شخصیت و چگونگی اعمال مدیریت و تلاش وی در تربیت و حمایت از پیامبر(ص)، می پردازیم.