مقایسه استفاده از پلی وینیل الکل (PVA) و پلیمر طبیعی کربوکسی متیل سلولز (CMC) در پوشش بذر کلزا

در این بررسی اثر پوششدار کردن بذر کلزا (رقم هایولا(۵۰ بر روی جوانهزنی بذر با استفاده از پلی وینیل الکل ۱۰)(PVA) درصد) و کربوکسی متیل سلولز (CMC) یک درصد، در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار و شش تیمار شامل بذر بدون پوشش (لخت) و درصد وزنی پلیمر پنج مقدار ۰/۵، ۱، ۱/۵، ۲ و ۳ گرم به ازای یکصدگرم بذر کلزا اجرا شد. جوانه زنی بذر پس از پوشش دار کردن طبق روش بینالمللی ایستا، در ژرمیناتور اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بین تیمارهای مورد آزمایش از نظر میزان جوانه زنی بذر(قوه نامیه) در آزمایشگاه با پوشش کربوکسی متیل سلولز اختلاف معنی دار در حد یک درصد تفاوت معنیداری وجود دارد. میزان جوانهزنی بذور (قوه نامیه) پوششدهی شده با پلیمر طبیعی کربوکسی متیل سلولز (CMC) یک درصد، ۹۹/۵۰ درصد و با پلی وینیل الکل ۱۰)(PVA) درصد) ۹۸/۵۰ درصد در یک سطح آماری قرار داشتند. تیمارهای مختلف پوشش پلیمری بذر در سطح احتمال پنج و یک درصد بر وزن خشک ساقه چه و ریشه چه تاثیر معنیداری گذاشتند. با توجه به نتایج مقایسه میانگینها، مناسب ترین میزان استفاده از پلیمر طبیعی کربوکسی متیل سلولز (CMC) یک درصد، غلظت ۱/۵ گرم در ۱۰۰ گرم بود گرچه، تا ۳/۰ گرم در ۱۰۰ گرم بذر اثر بازدارنده ای بر جوانه زنی بذر کلزا نداشت. با توجه به اینکه پلیمرهای طبیعی از نظر زیست محیطی حائز اهمیت میباشند، استفاده از این نوع پلیمرها توصیه میشود.