مطالعه رهایش دارو در سامانه های دارورسانی هیدروژلی زیست نانوکامپوزیتی پلی وینیل الکل-ژلاتین-مونت موریلونیت بارگذاری شده با کلیندامایسین

یکی از چالشهای پیش روی علم پزشکی، فرمولبندی مناسب سامانه های دارورسانی برای انتقال صحیح ماده فعال دارویی به بدن و افزایش اثربخشی آن است. سامانه های دارورسانی هدفمند، قابلیت حمل و انتقال دارو به سلولهای بافت هدف را دارد. در طراحی و ساخت سامانه های دارورسانی از انواع حاملهای دارویی استفاده میشود. هیدروژلهای پلیمری و نانوکامپوزیتی به دلیل داشتن ویژگیهایی مانند آبدوستی، زیست سازگاری، قابلیت تورم در مایعات آبی تا صدها برابر وزن خود، تغییر نفوذپذیری در برابر تحریکهای خارجی مانند دما، pH و همچنین سهولت بارگذاری دارو، به عنوان گزینه های ایده آل در تهیه سامانه های دارورسانی مورد توجه قرار گرفته اند. در این تحقیق، هیدروژلهای زیست نانوکامپوزیتی بر پایه ژلاتین، مونت موریلونیت و پلی وینیل الکل بارگذاری شده با داروی کلیندامایسین تهیه شد و بررسی اثر مونت موریلونیت بر رهایش کلیندامایسین از سامانه های هیدروژلی و مکانیسم رهایش دارو در آنها مورد مطالعه قرار گرفت.