پیش بینی اضطراب کرونا بر اساس راهبردهای مقابله ای و سبک های حل مساله در پرستاران

مقدمه: شیوع کرونا ویروس و پیامدهای روانی ناشی از آن یکی از مهمترین وقایع اجتماعی بشر در قرن ۲۱ است که پرستاران با پیامدهای روان شناختی ناشی از آن رو به رو هستند و راهبردهای مقابله ای از جمله حل مسئله، روش هایی برای مقابله با اضطراب کرونا می باشند. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب کرونا بر اساس راهبردهای مقابله ای و سبک های حل مساله در پرستاران شهر کرمانشاه است. مواد و رو ش ها: پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه پرستاران دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۱ می باشند. جهت انتخاب حجم نمونه ۲۶۹ نفر از پرستاران بر اساس جدول مورگان به روش تصادفی خوشه ای و با توجه به حجم جامعه که بالای ۳۰۰۰ پرستار برآورد شده است، و تعداد ۱۲۶۹ نفر از آن ها در بخش کرونا مشغول به کار بودند، تعیین شد و با کسب رضایت از آن دسته از پرستارانی که حاضر به همکاری در پژوهش بودند پرسشنامه های اضطراب ویروس کرونا (CDAS) ، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن ( ۱۹۸۴) و سبک های حل مساله کسیدی و لانگ شرح داده و اجرا شد. یافته ها: نتایج به دست آمده با استفاده از رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که F مشاهده شده معنادار است (F=۵/۴۳) و متغیرهای پیشبین با هم ۰/۲۸ واریانس اضطراب کرونا را تبیین می کنند. همبستگی چندگانه بین متغیرها نیز ۰/۳۶ (R=۰/۳۶) به دست آمد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، می توان گفت که راهبردهای مقابله ای و سبک های حل مساله از عوامل موثر و مرتبط با اضطراب کرونا هستند که این نکته می تواند در مراکز بهداشت و درمان مورد توجه قرار گیرد.