شناسایی ساختار جمعیت دو اندوفیت قارچی Fusarium sp. وThielavia sp. و فراوانی مکانی-زمانی آنها در بافت های مختلف شش گونه گیاه هالوفیت
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 204
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BJM-11-43_001
تاریخ نمایه سازی: 30 مهر 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: به نظر می رسد همه گیاهان در اکوسیستم های طبیعی با اندوفیت های قارچی همزیست اند. این گروه بسیار متنوع از قارچ ها می توانند ازطریق کمک به تحمل تنش غیرزیستی و زیستی، افزایش زیست توده و کاهش مصرف آب یا تغییر در تخصیص منابع، تاثیرات عمیقی بر جوامع گیاهی داشته باشند. مواد و روشها: در این پژوهش تنوع زیستی مکانی - زمانی اندوفیت های قارچی Fusarium sp. وThielavia sp. جداسازی شده از شش گونه گیاه هالوفیت بررسی شد. تنوع زیستی مکانی - زمانی دو اندوفیت قارچی مزبور در بافت های مختلف گونه های گیاهی هالوفیت با استفاد از شاخص های سیمپسون، شانون و غنای مارگالف با نرم افزار PAST ارزیابی شد. برای شناسایی مولکولی قارچ ها از آغازگر اختصاصی ITS استفاده شد. نتایج: نتایج نشان دادند بیشترین فراوانی مربوط به اندوفیت قارچی Thielavia sp. به میزان ۷۵/۲۱ درصد در ساقه بود. با بررسی شاخص های تنوع سیمپسون، شانون و غنای مارگالف مشخص شد بیشترین تنوع اندوفیت قارچی برای شاخص های مزبور به ترتیب ۴۹۸/۰، ۶۹۱/۰ و ۴۴۵/۰ در ساقه گونه گیاهیBienertia cycloptera بود. همچنین نتایج شاخص تنوع سیمپسون و شانون نشان دادند بیشترین میزان تنوع اندوفیت قارچی به میزان ۵۰۰/۰ و ۶۹۳/۰ در گونه های گیاهی جزیره ابوموسی و برای شاخص غنای مارگالف بیشترین میزان تنوع اندوفیت قارچی ۴۵۵/۰ در بندر سیریک مشاهده شد. بحث و نتیجهگیری: نتایج این پژوهش تنوع بالای مکانی - زمانی دو گونه اندوفیت قارچی مدنظر در شش گونه گیاهی شورپسند مطالعه شده را نشان می دهد. براساس این اطلاعات می توان نتیجه گیری کرد تامین اندوفیت از محل های جغرافیایی با تنوع بالای گونه های گیاهی، در موفقیت آمیزبودن برنامه کلونیزاسیون گیاهان موثر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سهیلا آقائی درگیری
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
داود صمصام پور
دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
مجید عسکری سیاهویی
دانشیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
عبدالنبی باقری
استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :