تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و عملکرد جنسی زنان پرستار

مقدمه: توجه به کیفیت زندگی و عملکرد جنسی پرستاران به عنوان عوامل موثر بر زندگی زناشویی و عملکرد کلی آنان مورد توجه است. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و عملکرد جنسی زنان پرستار انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماری پژوهش ۱۶۰ نفر از پرستار زن بیمارستان مرند در سه ماهه زمستان ۱۳۹۸ بودند. در این پژوهش تعداد ۳۰ پرستار زن، با روش نمونه گیری غیرتصادفی داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و شاهد گمارده شدند (هر گروه ۱۵ پرستار). گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را طی یک ماه در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی واروشربون و عملکرد جنسی زنان متاهل کراسکیان موجمباری و کیب الهی بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و عملکرد جنسی زنان پرستار تاثیر معنادار داشته است (۰۰۱/۰>p)  و توانسته منجر به افزایش کیفیت زندگی (از ۲۹/۸ ± ۶۰/۴۹ به ۲۰/۸ ± ۶۶/۵۷) و عملکرد جنسی (از ۲۸/۸ ± ۴۰/۵۱ به ۹۳/۷ ± ۰۶/۶۰) زنان پرستار شود. نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با بهره گیری از فنونی همانند کاربرد تکنیک های ذهنی، مشاهده خود به عنوان زمینه، تکنیک های گسلش شناختی، تصریح ارزش ها و عمل متعهدانه می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود کیفیت زندگی و عملکرد جنسی زنان پرستار استفاده گیرد.