تحلیل جغرافیایی بقاع زیارتی با تاکید بر توسعه ی گردشگری مذهبی (مطالعه موردی : شهرستان رامسر)

توریسم مذهبی و زیارتی یکی از رایجترین اشکال گردشگری در جهان است و تنها شکل از اشکال گردشگری است که بر موانعجغرافیایی و اقلیمی غلبه می نماید. جاذبه های مذهبی، زیارتگاه ها و اماکن مقدس هرساله تعداد زیادی از گردشگران را بسویخود جلب می کنند. ایران نیز با داشتن جاذبه های قوی در زمینه گردشگری مذهبی (مراکز مذهبی، آیین ها و سنت های مذهبی،باورها و عقاید دینی) می تواند به یکی از قطب های پذیرش گردشگر معنوی در جهان تبدیل شود. این پژوهش با هدف بررسیجغرافیایی مراکز مذهبی و نقش آنها در توسعه گردشگری در شهرستان رامسر و بصورت توصیفی- تحلیلی بانجام رسیده است. در فرایند کار از روشهای مرسوم جمع آوری اطلاعات (اسنادی و میدانی) بهره گیری شد و داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اساس تحلیل شده اند. نتایج این پژوهش نشان داد که بین موقعیت جغرافیایی اماکن مذهبی با تعداد گردشگران ارتباط وجود داردبطوریکه ۶۰ درصد مراکز مذهبی شهرستان رامسر در ارتفاع بالای ۵۰۰ متر استقرار دارند اما بدلیل مشکلات ارتباطی و ضعفدسترسی با افزایش ارتفاع تعداد گردشگران کاهش می یابد. ضمن اینکه عدم ارایه خدمات مناسب و ضعف تبلیغاتی نیز روی جذبگردشگران مذهبی به این ناحیه تاثیر منفی گذاشته است.