بررسی تجربیات عرفانی در گردشگری

انسان دوستدار عرفان، یادگیری، زیبایی وفرهنگ است، دوست دارد این رشدمعنوی را تجربه کند؛به فرموده کلام وحی: سیروافی الارض: درزمین گردش کنید؛ حال وروز نیکان وبدان را دریابید وتجربه بیندوزید. یک فردخوش مشرب وهنرمنددرسرزمینی بیگانه، همان آب شیرینی است که سعدی دربیابان فراق تصورمی کند، جاذبه های گردشگری هرشهر، به تنهاییکافی نیست، نیاز به افرادی باتجربه،کاردان وکاربلددارد این عوامل «شناخت اقوام وآداب ورسوم فرهنگی،احترام به تاریخ وفرهنگ ملل، تمایل به همکاری وهمیاری، تنوع طلبی، ابتکاروسرعت عمل» از راهکارهای توسعه و نقش آفرینی در شناخت و پیشرفت و توسعه ی یک فرهنگ است.این تحقیق با روش کتاب خوانی و فیش برداری انجام شده است و باهدف آشنایی بیشتر کشورهای دوست و تقابل علمی فرهنگی وگردشگری گردآوری شده است.