تحلیل و بررسی شخصیت سیاوش در شاهنامه براساس نظریه ماکس وبر درباره رهبر آرمانی (کاریزماتیک)
محل انتشار: پژوهشنامه ادب حماسی، دوره: 12، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 198
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPNFA-12-2_006
تاریخ نمایه سازی: 30 مهر 1401
چکیده مقاله:
شاهنامه در بردارنده مضامینی ناب است که فردوسی آن را با هنرنمایی پهلوانان گوناگون، منظوم ساخته است. در این میان سیاوش به عنوان تنها شاه زادهای که نماد پاکیست، بسیار جالب توجه است. او همه خصوصیات یک فرمانروای آرمانی را در اندیشه و گفتار خود دارد. او شاهزاده ایست که می تواند آینه تمام نمای آرزوی دیرینه ملت های جهان باشد. نگارنده در مقاله پیش رو با عنایت به ویژگی های حاکم آرمانی (کاریزماتیک)، بر اساس نظریه ماکس وبر، بر آن شده است تا به بررسی شخصیت سیاوش بپردازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رقیه صدرایی
استادیار زبان و ادبیات فارسی. دانش گاه آزاد اسلامی. واحد علوم و تحقیقات. تهران. ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :