مروری بر عملکرد تریبولوژیکی کاشتنی ها و قطعه های فلزی مورد استفاده در بدن و راه کارهای بهبود مقاومت به سایش آن ها با استفاده از روش های پوشش دهی

آلیاژهای فلزی به دلیل دارا بودن خواص مکانیکی مناسب، کاربردهای گسترده­ای به عنوان کاشتنی و ابزارهای مورد استفاده در بدن دارند. این آلیاژها در کاربردهایی چون ترمیم و تعویض مفاصل اسکلتی انسان، دندان پزشکی، دستگاه­های قلبی و عروقی و جراحی استفاده می شوند. شرایط کاری این قطعه­ها و محیط بدن موجب می­شود این کاشتنی­ها در معرض انواع مختلف سایش قرار گیرند. سایش یکی از عوامل اصلی کنترل کننده عمر کاشتنی و قطعه­های فلزی مورد استفاده در بدن است و بسیاری از آن­ها به دلیل پدیده­های سایشی پس از مدتی توانایی عملکرد مناسب خود را از دست می­دهند. به علاوه، ذرات تولیدشده در اثر سایش می­توانند موجب التهاب و سست شدن فصل مشترک بین کاشتنی و بافت میزبان شوند. در مقاله حاضر، انواع آلیاژهای فلزی مورد استفاده به عنوان کاشتنی و ابزارهای مورد استفاده در بدن و سازوکارهای سایشی که با آن­ها مواجه هستند، مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه، روش­های پوشش­دهی که می­توانند به­منظور افزایش مقاومت به سایش قطعه­ها و کاشتنی­ها مورد استفاده قرار بگیرند، بررسی شده و مزیت­ها و عیب­های هر یک بیان شده است. با توجه به در دسترس نبودن مطالعه جامع در این حوزه به زبان فارسی، این مقاله می تواند مورد استفاده پژوهشگران و فعالان حوزه های ایمپلنت ها، بیوتریبولوژی و برهم کنش بین کاشتنی ها و بدن قرار بگیرد.