بازخوانی شاخص های شهرهای هوشمند در بهبود عملکرد مدیریت شهری و توسعه پایدار شهری

امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان اصلی ترین محور تحول و توسعه سبب پیدایش ساختاری جدیددر اداره شهرها شده و مجموعه ای به نام شهر هوشمند برای شهرها در حال شکل گیری است. با توجه بهاینکه تردد انسان و وسایل نقلیه در شهرها جهت رفع نیازهای روزمره همیشه مشکلاتی چون افزایشتصادف ها، ترافیک و آلودگی را به وجود می آورد، لزوم به کارگیری فناوری اطلاعات و تکنولوژی در شهرهاجهت رفع مشکالت و سهولت در انجام امور روزمره امری ضروری است. پژوهش حاضر به دنبال نقش شهرهوشمند در بهبود مدیریت شهری و توسعه پایدار شهری بوده است. این پژوهش به لحاظ هدف بنیادی- نظریو به لحاظ ماهیت و روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است. بدین منظور با مرور سیستماتیک بر مبانی نظری بهدنبال مطالعه ای عمیق از مفهوم شهر هوشمند در بهبود مدیریت شهری و توسعه پایدار شهری به منظورتبیین مفهوم، مشخصات، ابعاد و شاخص های آن است. نتایج بررسی ها از تاثیر معنی دار فنآوری اطلاعات وارتباطات بر تحقق توسعه پایدار شهری و مدیریت شهری، بر (پایداری) محیط زیست، تامین نیازهای اطلاعاتیشهروندان، بازرگانان و توریستها از طریق شبکه های اینترنتی، هوشمندسازی کنترل حمل و نقل و ترافیک،بازخورد سنجی لحظه ای، دیدار و گردهمایی های مجازی با مدیران شهری، تشکیل اتاق فکر و ایده یابی،تفریحات و سرگرمی های مجازی، خدمات مهارت آموزی و کارآفرینی مجازی، سازمان و مدیریت مجازی، بهسوی تعادل، توازن و فرصت های برابر، افزایش مشارکت پذیری، ارائه نظام خدماتی مطلوب، تکریم شهروندان،کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیائی، آموزش مجازی، سیستم های ردیابی، نظارت همگانی بر شهرداری، کنترلسازه های شهری و برخورداری آسان و همگانی از ارتباطات و فناوری اطلاعات حکایت دارد.