بررسی همبستگی دمای دهانی و خواب آلودگی در کارگران شیفت شب در یک صنعت شیشه سازی
محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، دوره: 8، شماره: 4
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 165
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MUQ-8-4_005
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: شب کاری اثرات زیانباری بر سلامتی، بهره وری و ایمنی شغلی کارگران دارد. کارگران شب کار از خواب آلودگی، کاهش کارایی و اختلال خواب به دلیل عدم سازگاری ریتم سیرکادین با شب کاری شکایت دارند. این تحقیق با هدف تعیین میزان و روند خواب آلودگی در کارگران شب کار یک صنعت گرم و همبستگی آن با دمای دهانی صورت گرفت.
روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی روی ۸۰ نفر از کارکنان شب کار در مواجهه با گرما انجام شد. میزان خواب آلودگی افراد توسط پرسشنامه استنفورد((StanfordSleepiness Scale به همراه دمای دهانی در ساعت های مختلف ۲۲-۴ در دو شب متوالی سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک آزمون های آماری تی مستقل و زوجی، آنالیز واریانس یک طرفه و آنالیز واریانس با اندازه گیری های تکراری و ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. سطح معنی داری، ۰۵/۰p< در نظر گرفته شد.
یافته ها:در این مطالعه یک روند خطی افزایشی در طول زمان برای شاخص خواب آلودگی مشاهده گردید (۰۰۱/۰p<) و میانگین دمای دهانی کارگران از ساعت ۲۳ - ۱ روند افزایشی و پس از آن روند کاهشی داشت (۰۰۱/۰p<). همچنین میانگین شاخص خواب آلودگی در ساعات اندازه گیری در شب دوم کمتر از شب اول بود (۰۰۱/۰p<)، اما میانگین دمای دهانی در شب دوم منطبق با نتایج به دست آمده از شب اول برآورد شد. با افزایش دمای دهانی در کارگران، شاخص خواب آلودگی در آنان، به طور معنی داری کاهش یافت (۰۳/۰p=، ۲۴/۰r=-).
نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، دمای دهانی با خواب آلودگی بعد از گذشت چند ساعت مواجه شدن با گرما، دارای همبستگی معکوس است. در این مطالعه علائم خواب آلودگی به صورت ذهنی و براساس بیان خود فرد ثبت گردید، لذا پیشنهاد می شود در آینده آزمایشهای پاراکلینیکی همچون هورمونی مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فریده گلبابایی
Tehran University of Medical Sciences
مهدی راعی
Qom University of Medical Sciences
عبدالرسول رحمانی
Tehran University of Medical Sciences,
جواد وطنی
Baqiyatallah University of Medical Sciences
امیر الماسی حشیانی
Arak University of Medical Sciences
محسن کارچانی
Tehran University of Medical Sciences
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :