برنامه ریزی مشارکت عمومی شهروندان در توسعه پایدار شهری

در طی سال های اخیر، مشارکت عمومی به یکی از ابزارهای موثر و عنصر کلیدی در فرایند تصمیم گیری در حوزه های فعالیتی با هدف ارتقای کیفیت زندگی شهروندان به ویژه در کشورهای تحت توسعه تبدیل شده است؛ ارزش های اخلاقی- اجتماعی، متشکل از قواعد و عناصری اند که انسان ها با کاربست آنها در زندگی اجتماعی، رفتار خود را نسبت به دیگران تنظیم می کنند. کنشگران نظام اجتماعی با فراگیری این عناصر و مولفه ها و همچنین درونی کردن و اشاعه آنها، بقای ساختار اجتماعی و فرهنگی جامعه خود را تضمین می کنند. هدف این پژوهش برنامه ریزی مشارکت عمومی شهروندان در توسعه پایدار شهری می باشد. لذا نقش انکارناپذیر مردم در حل مسایل و مشکلات جامعه شهری، موضوع مشارکت شهروندان را به ضرورتی آشکار در برنامه ریزی و مدیریت شهری تبدیل کرده است و استفاده از راهبردهای مشارکتی،اداره مردمی شهر، تشکیل نهادهای مردمی و رویکرد برنامه ریزی از پایین به بالا به تدریج مورد اجماع نظر برنامه ریزان و مدیران شهری قرار گرفته است. مشارکت مردم که اکنون به عنوان یکی از ارکان اصلی فعالیت برنامه ریزی و مدیریت شهری شناخته می شود، در سطوح و درجات مختلف امکان پذیر است. در نتیجه مدیران و برنامه ریزان شهری همواره سعی کرده اند تا با جلب مشارکت های مردمی به اهداف خود در زمینه اجرای طرح ها و برنامه ها به بهترین نحو ممکن نائل آیند. افزایش نرخ مشارکت مردم در فعالیت های محله با تاکید بر مشارکت شهروندان در مدیریت شهری، تشویق ساکنان محله به مشارکت در فعالیت های فرهنگی و اجتماعی در مقیاس محلی، تقویت مشارکت شهروندان در تصمیم سازی، تصمیم گیری، پایش و اجرای فعالیت ها و برنامه های محله ای، ترویج نظام محله محور و رویکرد توسعه از پایین به بالا برای درک نیازها و همراهی ساکنان و شهروندان، ایفای نقش صحیح شهرداری به عنوان تسهیلگر، حامی، ناظر، هدایت کننده و راهبر در برنامه های مشارکت محلی، شکل گیری همکاری بین نهادی در محله و افزایش سهم مشارکت سازمان های مردم نهاد و اجتماع محور در محله از ضروریات است.