بررسی اثر فوق روان کننده های مختلف بر خواص مکانیکی و دوام بتن های حاوی خرده لاستیک با رویکرد توسعه پایدار

بازیافت لاستیک های مستعمل خودرو و استفاده از آن به عنوان سنگدانه در بتن جهت کاهش آسیب به محیط زیست و نیل به اهداف توسعه پایدار از جمله مواردی است که در دهه های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به کاهش خواص مهندسی بتن حاوی خرده لاستیک، تاثیر استفاده از مواد افزودنی مختلف جهت بهبود کیفیت بتن بیش از پیش در حال ارزیابی می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر فوق روان کننده های مختلف بر خواص مکانیکی و دوام بتن های حاوی خرده لاستیک می باشد. بدین منظور با استفاده از نتایج آزمایشهای مقاومت فشاری، جذب حجمی آب، آزمایش های نفوذ تسریع شده یون کلرید، مقاومت الکتریکی و مقاومت در برابر چرخه یخبندان، تاثیر چهار نوع فوق روان کننده مختلف بر پایه کربوکسیلات و نفتالین سولفونات بر بتن دارای خرده لاستیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند جایگزینی قسمتی از ماسه مورد استفاده در بتن با خرده لاستیک باعث کاهش کارایی، خواص مکانیکی و دوام بتن میگرددد. استفاده از فوق روان کننده ها می تواند این اثرات سو را کاهش دهد. در درصد مشخص استفاده از فوق روان کننده، نوع حفظ کننده کارایی (SRJ۵۷۲) بر پایه پلی کربوکسیلات اتر نسبت به دیگر فوق روان کننده ها عملکرد بهتری در بهبود خواص مهندسی بتن حاوی خرده لاستیک داشته است.