بررسی نقش مربیگری سازمانی در شهرداری مشهد

مربیگری سازمانی هنر پرورش سازنده و نظاممند نیروی انسانی جهت دستیابی به اهداف والای سازمانی است. مربیگری ویژگی مدیران و رهبران سازمانهای پیشرو است که به عملکرد بهتر، اثربخشی و بهره وری سازمانی منجر میشود. آموزش نیروی انسانی زمانی موثر خواهد بود که مدیر بتواند نقش مربی را به خوبی در سازمان ایفا کند. مربیگری به طور کلی به عنوان یک رویکرد یک به یک برای تسهیل یادگیری فردی و تغییر رفتار توصیف شده است. آماده سازی و توسعه منابعانسانی به منظور تصدی پستهای آینده و جانشینی از طریق یادگیری امکانپذیر است. سازمانی موفق است که در یادگیری پویا بوده و از طریق آن ضمن اینکه عملکرد خود را بهبود میبخشد، بتواند از توانمندیها، تعهد، مهارت و ظرفیت یادگیری افراد در تمام سطوح سازمانی به طور مطلوب بهره برداری نماید. یکی از شیوه های مورد توجه در یادگیری، مربیگری است که از طریق آن رابطهای حمایتی بینمربی و فرد تحت مربیگری وی برقرار میگردد. در این مقاله به شکل مروری به مربیگری و نقش آن درسازمانهای دولتی پرداخته ایم و پیشنهاداتی برای سازمان مورد مطالعه(شهرداری مشهد) ارائه شده است.