بررسی اثربخشی تصویرسازی ذهنی بر کسب مهارت شوت ایستگاهی فوتبال

هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی اثربخشی تصویرسازی ذهنی بر کسب مهارت شوت ایستگاهی در فوتبال بود. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل بود. شرکت کنندگان در این تحقیق شامل ۳۶ بازیکنان فوتبال نیمه ماهر پسر با میانگین سنی ۰.۶۸ ± ۱۷.۰۹ سال در سال ۱۴۰۱ بودند. بعد از انتخاب شرکت کنندگان و تکمیل فرم مشخصات فردی دستور العمل تصویرسازی و آزمون شوت مور-کریستین و اصول ضربه ایستگاه فوتبال به صورت شفاهی توضیح داده شد. سپس از آنها آزمون توانایی تصویرسازی ذهنی و آزمون شوت در ۴ بلوک ۴ کوششی گرفته و نتایج ثبت گردید. بر اساس نمرات بدست آمده شرکت کنندگان در ۳ گروه تقسیم بندی شدند. جلسات اکتساب به مدت ۳ هفته و هر هفته ۲ جلسه تمرین و در هر جلسه ۸ بلوک ۴ کوششی بود. از آزمون تحلیل واریانس یکراهه، تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری ۰.۰۵ استفاد شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که در مرحله اکتساب گروه های با تصویرسازی مثبت به طور معنادار بهتر از گروه های تصویر سازی منفی و گروه کنترل عمل کردند. همچنین با توجه به معنادار بودن اثر تعاملی تصویرسازی × جلسات تمرین مشاهده شد که از جلسه سوم به بعد گروه های تصویرسازی مثبت به طور معناداری بهتر از گروه های تصویر سازی منفی و کنترل عمل کردند. به نظر می رسد که تمرین تصویرسازی بر اجرای شوت ایستگاهی فوتبالیست ها تاثیرگذار بوده است و به مربیان فوتبال پیشنهاد می شود برای آموزش مهارت شوت ایستگاهی به افراد نیمه ماهر، از تصویرسازی مثبت استفاده نمایند.