برسی جلوه هایی از معاد در دویست بیت اول بوستان سعدی

در این مقاله به تحقیق و پژوهش درباره معاد و زندگانی پس از مرگ از دیدگاه ابومحمد شرف الدین مصلح ابن عبدالله سعدیپرداخته میشود وپژوهنده سعی میکند ابیات را بر اساس معاد برسی کرده و آیاتی را در ذیل آن ذکر کند. معاد، از اصول دین اسلام به معنای بازگرداندن انسان پس از مرگ به زندگی در روز قیامت است. بنابر این اصل، همه انسانها در روز قیامت دوباره زندهمیشوند اعمال آنها در پیشگاه الهی سنجیده میگردد و به کیفر یا پاداش درستکاری یا بدکاری خود میرسند. معاد در دین اسلام، اهمیت بسیاری دارد و حدود یک سوم آیات قرآن کریم، درباره معاد و مسائل پیرامونی آن است. اعتقاد به این اصل، نقشی مهم در رفتار مسلمانان و میل آنان به نیکوکاری و دوری از کارهای ناشایست دارد.من جمله شاعرانی که در این باب ابیاتی را سروده اند شیخ شرف الدین سعدی معروف به «استاد سخن»،«پادشاه سخن»،«شیخ اجل» هستند.